Death on the Nile (Film, 2022) - MovieMeter.nl (2024)

Minder.

Branagh waagt zich nogmaals aan een verfilming van een Agatha Christie klassieker. Een opvallende keuze, aangezien de vorige film niet bepaald warm werd onthaald. Het voordeel is wel dat ik het verhaal en verloop niet ken van dit verhaal, waardoor ik me op z'n minst kon laten verrassen. Het verloop viel alleen vies tegen.

Het eerste uur wordt gebruikt om de personages in te leiden. Een opvallende keuze is eigenlijk daarbij dat de opening een scenario met oorlog betreft, waarin we een korte introductie van Poirot zien. Draagt dat verder echt wat bij? Niet echt. Het ziet er prachtig gestileerd uit, maar wordt uiteindelijk vergeten voor de rest van de film. Dan heb je toch een aparte keuze gemaakt, want het valt behoorlijk buiten de toon met de rest van de film.

Verder kenmerkend aan de film is de grote sterrencast vol met populaire namen. Vervolgens leveren alleen maar weinig een echt goede prestatie. Branagh zelf is soms nog wel overtuigend, maar wanneer zijn accent plots doorbreekt komt het ongemakkelijk over. De faalpunten waren verder Hammer, die niet in de rol past, en Gadot waarvan ik nog altijd niet begrijp dat ze überhaupt nog een populair actrice is.

Na het eerste uur dat werkelijk een aantal belachelijke momenten kent (Cleopatra, wat was dat nou weer?) volgt het tweede uur, waar het mysterie zelf begint. Eigenlijk houdt dat niet veel meer in dan wat ondervragingen waaruit een conclusie wordt getrokken. Iets meer actie dan het vorige deel en beter gestileerd (prachtig in beeld gebracht soms), maar uiteindelijk toch weinig om te ontrafelen.

Het is jammer, want de regie toont best potentie door alles geduldig en zonnig in beeld te brengen. Uiteraard zullen de greenscreens geholpen hebben, maar de regie faalt niet op alle punten. Het is vooral het narratief en de personages die niet overtuigen, waardoor je de twist eigenlijk eerder op slechte acteerprestaties kunt schatten. Ach ja, voor een keertje valt het mee.

De film begint veelbelovend. De Eerste Wereld Oorlog in zwart wit. We zien het ontstaan van de grote snor en zijn treurige liefdesverhaal. Tot zo ver best leuk en origineel. Daarna is ie zeker ook nog te pruimen en het lekkere sfeertje jaren 30 doet het goed met prima muziek. Salome Otterbourne doet het best goed naar mijn mening. Maar de voorpret van zo'n 15 minuten is snel voorbij. Daarna komen er 45 minuten bij die het aanzien bijna niet waard zijn en dan is de moord nog steeds niet gepleegd. Het ziet er allemaal best fake uit in een film die het ook vooral in de studio's is opgenomen. We raken zo in een soort van klucht. Het tweede uur is een stukje beter maar houdt ook niet over. De blu ray is te gelig vooral goudkleurig. Niet erg best. De 4K is een stuk beter maar heeft geen Nederlandse ondertiteling. Wat ook jammer is dat de moord(en) te laat komen waardoor het hele onderzoek zo'n beetje wordt afgeraffeld. Jammer, want hij begon zo goed!

Film 2.5

Beeld 3.5 (blu ray)

Beeld 4.5 (4K)

Geluid 4.0

Het boek gelezen, de film gezien uit (uit mijn hoofd) 1978 gezien en dan nu deze remake. Ik moet zeggen dat ik het een dappere poging vind. Helaas is de poging niet geheel geslaagd: de film wil te graag. Cinematografisch is het allemaal één grote kitscherige bedoeling en dat doet de film geen goed. Het acteerwerk is prima in orde, maar vergelijk het niet met de oude film. Het is vlakker op één of andere manier. Toch heb ik me wel vermaakt met deze film. Drie sterren.

Gekeken vanaf Blu Ray in Dolby Digitaal 7.1.

Doordat Murder on the Orient Express zo vies tegenviel had ik ditmaal lage verwachtingen. Weet niet of het daardoor kwam, maar ik vond deze toch net wat leuker. Alles ziet er wel vreselijk fake en digitaal uit, en Branagh maakt er wederom een beetje een egotrip van door Poirot allerlei onnodige scènes te geven. Het maakt de film er niet minder oppervlakkig op.

Het gaat zelfs ten koste van het puzzel-aspect van de film. Hoewel dat allemaal nog best amusant in elkaar steekt wordt dat er behoorlijk doorheen gejaagd. Totaal onnodig, want het eerste uur gebeurt er niets interessants. Die scènes met Gadot waren echt komisch ongemakkelijk soms.

Ik ben 5 minuten aan het kijken en kan het al niet laten te reageren. De film begint zowaar aan het Ijzerfront, we spreken 31 oktober 1914. Plannen de Belgen zowaar een uitval met gas (gas!) in hun kielzog richting de Duitsers. Laat staan dat er al gasmaskers waren in die tijd. Volgens mij stond de boel intussen ook onder water. Ik zie niet in waarom ze een uitval moesten plegen, uitgeput dat ze waren. Van historische fouten gesproken. Il faut le faire ...

Soit, dit is een detectivefilm. Ik mag me zo niet laten leiden door de oorlog 😉

Bovenstaande gezegd zijnde konden we alweer verder met de film. Maar ook daar bleef ik op mijn honger zitten. Het duurt wel erg lang wanneer we met de moord te maken krijgen. Het tussenstuk is nietszeggend en pompeus. Veel zeggen om niets te bedoelen. En als de moord er dan komt, wordt het mysterie afgeraffeld opgelost. Weinig spanning te vinden in deze film. En laat dat nu net één van de troeven geweest te zijn van de boeken van Agatha Christie.

De CGI is ook niet geweldig, komt duidelijk te computergeanimeerd over. Jammer eigenlijk. Het grootste deel van het budget zal wel naar de sterrencast gegaan zijn. Ook daar wat van het goede te veel, maar kom. Deze remake ligt ver onder de verwachtingen en benadert de versie van Ustinov geenszins. Jammer.

Ik ben het woord voor woord met mijn bovenbuurman eens. Death on the Nile is zo mogelijk nog iets matiger dan Murder on the Orient Express (hoewel ik ook die film op 2* heb staan); Branagh kan het hier maar beter bij laten wat betreft het verfilmen van Agatha Christie-boeken; het lukt niet. Zoals iedereen zegt; de pacing van de film zit totaal verkeerd. De opbouw duurt veel te lang en is vooral nutteloos, terwijl het moordmysterie en -onderzoek, waar de film notabene over zou horen te gaan, wordt afgeraffeld tot in het extreme. Spannend detectivewerk is hierdoor ver zoek, en de oplossingen waar Poirot toe komt voelen onverdiend aan. Er wordt getracht menig zijpersonage uit te diepen aan de hand van achtergrondverhaaltjes en mogelijke motieven, maar dit lukt eigenlijk totaal niet. Iedereen is van bordkarton, en daar kunnen de acteurs weinig aan veranderen. Want op zich is er wel een leuke cast opgetrommeld. Branagh zelf als Poirot blijf ik wel een miscast vinden.

Maar bon, geheel onvermakelijk is het nu ook weer niet, en het sfeertje op de cruiseboot zat wel snor. Maar over het algemeen zijn het (deze en Orient Express) gewoonweg zielloze producties zonder een greintje spanning en met een moordmysterie dat nooit interessant weet te worden. 2*.

Dood op de Nijl, een toepasselijke titel, want wat een dooie film. Agatha Christie draait zich om in haar graf, dat had ze bij de vorige verfilming al gedaan, dus nu ligt ze weer goed.

Alle pracht en praal kan niet verdoezelen dat de film eigenlijk heel saai en leeg aanvoelt. Irritante, overdreven extraverte, luidruchtige personages. Die gast bijvoorbeeld op de piramide met z'n vlieger, mijn hemel, Emil Ratelband is er niks bij. Je zou hem daar ter plekke van die piramide af willen duwen... toedeledokie!

Jammer dat er weer voor een bekende Agatha Christie-titel is gekozen, de vrouw heeft zo'n honderd detectives geschreven, dus daar ligt het niet aan.

Kenneth Branagh zet een charismaloze Poirot neer. En een Poirot die zo uit zijn vel springt en agressief reageert? Tuurlijk joh..

Vrouwen met kapsels uit deze tijd.

Blanke en gekleurde mensen die door elkaar heen dansen alsof er nooit racisme heeft bestaan.

Het jammere van het einde was dat er nog mensen leefden.

Toch oogt het allemaal vrij mooi en warm vooral: de boot die van alle kanten wordt gefilmd, de shots over de rivier, de roodgele zonsonderganggloed.. in visueel opzicht toch wel fijn escapisme.

Krokodil was ook grappig.

Het origineel uit 1978 blijft natuurlijk de beste versie.. maar toch heb ik me niet verveelt met deze remake ...

Had alleen gehoopt dat er een ander plot was gemaakt ...

3.0 ***

Als ik de recensie erop nalees zou de film niet goed zijn door; een te grote sterrencast, was het verhaal niet geslaagd, omdat er te weinig actie was, dat de moord pas laat wordt gepleegd of dat de dader voorspelbaar was. Voor het meeste daarvan was dat nogal flauwekul!

In de eerste plaats was dit een vrij accurate adaptatie van het boek. Dus ja de moord zit niet direct aan het begin. Verder is het de typische opzet van het oer-klassieke moord-mysterie: de kijker krijg de hints te zien die uiteindelijk aan het einde aan elkaar worden geknoopt door de beroemde speurder Hercule Poirot. Oké niet nieuw misschien zelfs ouderwets maar de film werd er niet minder goed door!?

Ditmaal raakt Poirot betrokken in een moorddadige liefdesdriehoek tijdens een vakantie in Egypte. Die tijdens een plezierreisje aan boord van de rivierboot S.S. Karnak op de Nijl tot een dodelijk hoogtepunt komt. Tja voorspelbaar...? Het is een verhaal uit 1937, de kans is dus groot dat het verhaal bekend is of dat je net als ik de versie uit 1978 en de David Suchet-aflevering (Seizoen 9) uit 2004 heb gezien. Dus ja ik was al op de hoogte van de 'wie' maar er daarom minder van genieten?

Wat de grote sterrencast betreft...dit soort films leent zich erbij uitstek voor, in de 1978-versie was het niet veel anders. Positief was dat het duo French & Saunders niet werd gevraagd om lollig te doen! Er zijn genoeg psychologische spelletjes die onderling worden gespeeld. Daardoor blijft het boeiend om naar te kijken. En persoonlijk vond ik de lichte erotische scenes tussen Linnet Ridgeway-Doyle (Gal Gadot) en Simon Doyle (Armie Hammer) goed.

Uiteraard is het een nieuwe interpretatie dus zijn er ook wat aanpassingen; zo start de film in de loopgraven van 1917 tijdens de eerste wereldoorlog. In die intro verklaart men het een en ander over Poirots relatie met vrouwen en het geheim van zijn beroemde snor. Branagh vertolkt wederom een vrij ernstige Poirot en samen met de psychoanalytische insteek tilt dat de film zeker boven het niveau van een meer routineuze adaptatie uit.

De kostuums, setting, muziekkeuze en de cinematografie zijn allemaal mooi tot heel mooi gedaan. De film geeft een goed beeld van vervlogen jaren '30 en dat draagt mooi bij aan het verhaal en de sfeer. Misschien was het iets mooier geweest als men op locatie had geschoten. De piramides van Gizeh, de Aboe Simbel-tempels en bij de boot de achtergrond van de rivier en lucht komen nu uit de computer. Ach zo slecht zagen deze er niet uit!

Tja voor het mysterie had ik deze film niet hoeven kijken. Maar deze tweede verfilming van de Agatha Christie is als oer-klassieke whodunit wel zeer fijn!

Duurt wat lang voordat het moord-mysterie begint, dat is wel jammer. En dat maakt ook dat het mysterie zich behoorlijk snel ontwikkelt daarna, das ook minder. Verder ziet het er wel goed uit, acteurs/actrices ook niet verkeerd (leuk om Maeve van Sex Ed. te zien), maar het is eigenlijk net niet.

3*

'Death on the Nile': Where Was It Filmed? - Variety

Een wat vreemde inleiding om te weten te komen hoe Poirot aan z'n snor komt, maar eenmaal deze gepasseerd was kon het avontuur in Egypte echt beginnen.

Het verhaal was goed, de film zag er ook erg mooi uit. De cast deed het niet slecht. Het lag wel wat in lijn van de vorige verfilming.

Deze Poirot remake stond alweer een tijdje op het lijstje, zou al een keer door België uitgezonden worden maar het werd toch de oude versie met Peter Ustinov. Geen straf, want de verwachting dat de Banagh remake beter is dan het origineel is nihil, daar slaagde hij ook al niet in met Murder on the Orient Express. Het plot bleef hetzelfde maar verder herkende ik er weinig in van de originele Poirot. Dan was er in het vorige deel nog de absurde verwijzing dat hij naar Egypte moest omdat er een moord gepleegd was, nu kan dat een andere moord geweest zijn maar het krijgt in ieder geval totaal geen navolging want meneer is gewoon op vakantie.

Fraai maar van geen enkele toegevoegde waarde is de opening in de Eerste Wereldoorlog, en zo zien we later ook helemaal niets meer terug van de ernstige gezichtsverwonding terwijl die snor dat echt niet allemaal bedekt. Waarom bedenk je zulke dingen, net als die verwijzing in de vorige film, als daar vervolgens de continuïteit aan ontbreekt? Maar goed, we gaan verder met een velerlei aan karakters die gaandeweg worden opgepikt, de ene met een langere introductie dan de ander, om vervolgens op de radarboot op de Nijl te belanden waar alle belangen en het mysterie zich langzaam kan ontvouwen, en daarmee iets dat geen enkele verrassing voor mij herbergt want ik weet het plot nog maar al te goed en op zich zit dat best oké in elkaar ondanks de lange aanloop.

Visueel is het allemaal best aardig uit, ziet de omgeving en de boot er prachtig uit, staat de storm symbool voor naderend onheil en is de cast ook meer dan prima te noemen met veel bekende gezichten en Armie Hammer hier kennelijk nog niet in opspraak iets waarvan hij inmiddels is vrijgesproken. Het plot heeft in die zin geen enkele verrassing desalniettemin is het wel leuk te zien hoe het hier gebracht wordt, en daar slaagt Branagh toch best aardig in met alle soms buitenissige karakters en onderlinge connecties. Jammer dan toch weer dat stukje actie cq achtervolging, iets dat ook plaats vindt in de Oriënt Express en totaal niet past bij het karakter Poirot maar vooral dient om het geheel in een vlotter jasje te steken. Het is in ieder geval minder erg dan de lange achtervolging en vechtpartij aan boord van de trein, maar ik blijf erbij dat het niet hoort bij de correcte en stijve Belg.

Overduidelijk betreft het daarnaast een film van deze tijd waar barrières kennelijk geslecht moeten worden en iedereen gelijkgesteld wat resulteert in veel vrouwen, opzich niet erg, maar ook zwart en wit doorelkaar met twee donkere dames als gast en een blanke dame als dienstmeisje die niet eens in dezelfde ruimte mag eten als de gasten. Zou je toch eigenlijk andersom verwachten, maar goed. Ontegenzeggelijk schiet ook deze versie weer grotendeels te kort ten opzichte van het orgineel net als de andere Branagh verfilming en rest mij alleen nog te zeggen dat het te doen is voor een keer maar meer ook niet.

Als eeuwige fan van Agatha Christie is deze verfilming van haar verhaal een pijnlijke ervaring. Maar de interpretatie is het recht van een scenario schrijver en of regisseur. Dus heb ik me daar bij neer te leggen.

Maar de magie. De ban van de whodunnit is hier geen sprake. O. A door de flauwe lauwe vertolkingen. De tenenkrommende dialogen en de studioopnames. David Sushet bracht de enige Poirot tot leven.

Nou daar gaan we weer hoor. Weer een film die voor 'modern publiek' gemaakt is. Wakker of zo.

De Orient Express kon ik nog prima hebben, daar lag de focus zowaar nog een beetje op de moord en het oplossen ervan. Bij deze film was alles zo platgeslagen dat er werkelijk geen diepgang in te bekennen viel.

De CGI is zó verschrikkelijk aanwezig maar vooral slecht dat het enorm storend is. Aan de acteurs ligt het niet, die zijn echt prima. Het boek biedt ook ruim voldoende om een prachtige film te maken maar wat hier gebeurt is echt alleen voor kinderen nog te verteren. Wat een simpelheid.